Vaarvakantie in Ierse nevelen
Een vaarvakantie in Ierland is een reis voor natuurliefhebbers die ook niet vies zijn van een gemoedelijke lokale pub en een iets te vrolijke Ier hier en daar. Van Portumna naar Carrick-on-Shannon banen we ons een weg door de mysterieuze ochtendmist.
Heb je meer interesse om richting het zuiden van Ierland te gaan, lees dan het reisverhaal Varen rond Lough Derg.
Vliegen op Dublin
Of je nou komt om te varen of gewoon om een rondreis te maken, Ierland trekt mensen aan die graag buiten zijn. Het Ierse landschap trakteert je namelijk gegarandeerd op bijzondere blijvende indrukken, welke tijd van het jaar dan ook. Wij vliegen in het najaar op Dublin waar we een auto hebben gehuurd om ruim 160 km landinwaarts te rijden richting Portumna. Hier ligt een motorboot van bootverhuurbedrijf Le Boat op ons ligt te wachten. Een boot huren is trouwens goed te combineren met een stedentrip in Dublin, maar wij kiezen voor het water. Dublin wacht wel.
Iers biefstuk
Go west! We genieten van de heerlijke autorit door het glooiende Ierse platteland en maken in Portumna kennis met ons varende onderkomen voor de rest van de week. Je zou het de Ieren niet geven, maar we krijgen specifieke culinaire instructies mee van de verhuurder. “Als jullie vanavond vlees gaan eten, kies dan wel de East Galway sirloin steak.” Sommige bevelen volg je gewoon op, en dit is er zo een. Biefstuk speelt een centrale rol in de verder zeer eenvoudige Ierse keuken en wij laten het ons gewillig smaken.
"Het belang van de pub reikt in Ierland tot na de dood"
De Shannon op
De volgende ochtend glijden we door het brede glooiende rivierdal van de Shannon. We varen stroomopwaarts in noordelijke richting, al mag die stroming amper een naam hebben. Op de Shannon is geen vrachtvervoer en we komen alleen zo nu en dan een houseboat of een visbootje tegen. Bij de eerste sluis maken we een praatje met een vrolijke sluiswachter. Hij raadt ons een pub aan in het plaatsje Banagher, waar hij de avond ervoor nog met een groep heeft doorgezakt na een begrafenis. Het belang van de pub rijkt in Ierland tot na de dood.
Zuipende stratenmakers
Langs de lage oevers van de Shannon staan koeien ons met de poten in het water aan te gapen. Een monumentale boogbrug markeert even later het plaatsje Banagher, vanwege de strategische ligging een plek met veel historische gebouwen en kastelen. We leggen aan in de jachthaven en gebruiken onze huurfietsen om de omgeving te verkennen. Vanaf de glooiende heuvels hebben we uitzicht over het uitgestrekte Shannon-dal. We lunchen in Flynn’s, waar zware maar eerlijke kost wordt geserveerd. Een groep stratenmakers zit aan hun zoveelste pint en wankelen als ze opstaan. Later zien we ze midden op een drukke straat gewoon weer aan’t werk.
"Cromwell’s Castle vormt een spookachtig skelet in de ochtendmist"
Clonmacnoise
Een verlaten fabriek tegenover Cromwell’s Castle vormt een spookachtig skelet in de ochtendmist. Na ruim twee uur varen komen we bij Clonmacnoise, waar keurige drijvende steigers ons verleiden om aan te leggen. We brengen een bezoek aan de 1.500 jaar oude ruïnes van een vroegchristelijke nederzetting die bezaaid ligt met grafstenen. Clonmacnoise is een van de populairste toeristische bezienswaardigheden van Ierland. Dat was al zo in de vroege middeleeuwen, alleen kwamen die ‘toeristen’ toen niet om cultuur te snuiven. Het plaatsje werd zo’n veertig keer aangevallen, waaronder zeven keer door Vikingen en zes keer door de Normandiërs.
Geen bestemmingsplan
Op een paar uur varen van Athlone, met 20.000 inwoners een relatief grote stad, kijken we met open mond om ons heen. Het rivierdal ziet er uit als één groot nationaal park, waar koeien en paarden kriskras door elkaar lopen en weilanden geen begin en eind hebben. Een land wars van rechtlijnigheid. De enorme basiliek van Athlone is al van veraf zichtbaar. Een sluiswachter begroet ons bij de stadssluis en draait de deuren achter ons dicht. “How are you doing”, vragen we de gedrongen Ier. "Aw, sure look it", luidt het mysterieuze antwoord. Een Ierse frase die voor alles bruikbaar is, leren via Google.
"Guinnes does’nt travel well!"
Guinness
Athlone heeft twee kanten. Grijze huizen en dichtgespijkerde horeca aan de rechteroever en de ‘left bank’ is de sunny side of town. Met haar 12e-eeuwse fort, gezellige pubs, restaurants en winkels is dit waar je moet zijn. We bezoeken Sean’s bar, misschien wel de oudste pub van Ierland. Hier leren we dat Ieren net zo lang over Guinness kunnen praten als wij over het weer. Hoe het getapt wordt, in welke pub hij het lekkerst is en waarom het buiten Ierland minder lekker is. “Guinnes does’nt travel well”, leg de barman met dubbele tong uit. “Aw, sure look it”, zeggen wij in koor.
Mist in het hoofd
Vanuit Athlone stomen we op richting het Lough Ree-meer, met een oppervlakte van 105km2 ongeveer net zo groot als het Sneekermeer. Het is moeilijk voor te stellen dat dit helder blauwe meer dat schittert in de najaarszon in 937 het strijdtoneel was tussen de twee sterkste Viking legers in het land. Wat ooit het toneel was voor de broedermoord wordt nu omgeven door dure hotels met chique golfbanen. Bij Coosan Point vinden we een mooi jachthaventje, waar net een watervliegtuigje opstijgt. Wie dit gebied bezoekt om te golfen, komt natuurlijk niet op de fiets.
Rugby club
Eenvoudig als we zijn stappen we wel gewoon op de fiets. Het dichtbeboste Lough Ree Park vormt namelijk een prachtig decor voor een stevige fietstocht. Later trakteren we onszelf op een pint bij de statige pub van de Buccaneers Rugby Football Club, een gebouw waar je niet op je slippers naar binnen loopt. Bij terugkomst nemen we plaats op ons bovendek met uitzicht over Lough Ree. Even later maken we kennis met de Ierse fotograaf Gareth McCormack, die de volgende ochtend vroeg foto’s gaat maken van de boot in de mist. Maar eerst genieten we nog van een mistig zwarte pint Guinness.
Lough Ree
We verlaten Lough Ree en varen langs een aantal prachtig gelegen meerboeien. Hier de nacht doorbrengen moet prachtig zijn, maar we moeten door naar Dromod dat 50 kilometer verderop ligt. We leggen aan bij een kade op een paar meter lopen van Harkins Bistro, waar we uitzicht hebben over Lough Bofin. Harkins Bistro wordt gerund door een gepassioneerde eigenaar, waar we uiteindelijk tot diep in de nacht mee zitten na te borrelen op ons bovendek. Geef een Ier een pint en het gesprek komt al snel op dingen die er écht toe doen, zoals vriendschap, passie en avonturen uit een ver verleden.
"Als plunderende Vikingen trekt de uitgaansjeugd door de stad"
Losgeslagen jeugd
Na Dromod is het gedaan met de kalmte. Carrick-on-Shannon is onze eindbestemming en in tegenstelling tot de 160 kilometer rust langs die we gehad hebben op de Shannon, gaat het hier volledig los. Als plunderende Vikingen trekken groepen uitgaansjeugd en vrijgezelle feesten schreeuwend door de stad. We zien jonge dames in minirokjes over auto’s heenlopen of kotsend op de stoep zitten. Omdat we toch al achterlopen, gaan we vroeg te kooi. Op zondag kijken we nog één keer voetbal in een gezellige familie-pub, met een heerlijk mistig glas Guinness. Guinnes does’nt travel well, dus we moeten het er nog maar even van nemen.
Zelf varen over de Shannon?
Bekijk het aanbod op Vakantiesophetwater
Praktische informatie
Vaarvakantie in Ierland
Wil je gaan varen in Ierland, kijk dan op Ierland.com voor informatie over de mogelijkheden. Op Waterwaysireland.org zie je de laatste informatie over werkzaamheden op en rond het water en lees je bijvoorbeeld over de aanleg van nieuwe ligplaatsen e.d. Op Boatingholidaysireland.com is meer te vinden over verhuurbedrijven en op Met.ie zijn de laatste weersvoorspellingen te vinden.
