Even weg van de wereld in tropisch Friesland
De namen van de Friese plaatsen die we aandoen tijdens onze vaarroute door Friesland, kennen we dankzij de Elfstedentocht allemaal. Ook met 30+ graden is het tijdens onze vaarvakantie in Friesland een groot genot om bij deze pittoreske plaatsjes aan te meren. Vakantiesophetwater.nl huurde een motorboot en verkende slootjes en meren in de belangrijkste watersportprovincie van Nederland.
Coronamaatregelen
Bij aankomst in de haven van Hindeloopen, de thuisbasis van verhuurbedrijf Le Boat, krijgen we direct een waarschuwing. Heus niet omdat we ons misdragen of de coronamaatregelen niet in acht nemen, maar omdat we op pak ‘m beet 100 meter na het verlaten van de kleine jachthaven onder een angstig laag bruggetje door moeten. Zelfs de plastic stoelen leggen we plat. De medewerker van Le Boat heeft niets teveel gezegd. Dit. Is. Een. Laag. Bruggetje.
Zonder vaarbewijs
Vanaf dan kunnen we onze relaxte tocht met de comfortabele motorboot beginnen. Waar de helden van de Elfstedentocht de ijskoude tocht moeten maken, varen wij in omgekeerde richting met meer dan 30 graden naar onze eerste stop: Stavoren. Eenmaal aangemeerd zien we de eerste vistent al staan; tijd voor een verse haring. Via de dijk hebben we wijds uitzicht over het IJsselmeer. Leg je handdoek ergens neer, sluit je ogen en je voelt je met deze tropische hitte alsof je in het buitenland bent. Vanavond weten we al wat we gaan doen. We hebben gereserveerd in De Koebrug, een Schots restaurant met een indrukwekkende keuze aan whisky’s. Onze zespersoons Crusader, die je zonder vaarbewijs kunt huren, ligt op 100 meter van het restaurant. Dus vooruit we nemen er nog eentje.
Heerlijk Heegermeer
De volgende dag, na een stevig ontbijt, varen we in 2 uur naar Langehoekspolle, beter bekend als Konijneneiland. Konijneneiland ligt op de plek waar de Fluessen overgaat in het Heegermeer en is in de jaren 70 aangelegd als buffer tegen wind en golfslag richting Heeg. Je mag hier een kampvuur maken, en dus ook de barbecue aansteken. Ook zijn containers aanwezig waar huisvuil gestort kan worden. We zijn niet de enige die hier aangemeerd liggen, het is dan ook een gewilde plek voor een lunch of een overnachting. Nadat we de benen strekken tijdens een wandeling over het eiland -we hebben geen konijnen gespot- besluiten we onze tocht te vervolgen richting Woudsend. 
Ervaring met aanleggen
In minder dan een half uur komen we in Woudsend aan en worden in één van de havens geholpen door een alleraardigste havenmeester. “Wij komen altijd even helpen als we een Le Boat zien”, zegt hij met een vriendelijke blik in zijn ogen. “Niet iedereen die een boot huurt heeft evenveel ervaring.” Hoewel onze schipper alles volledig onder controle heeft, slaan wij goedbedoelde hulp natuurlijk niet af. Voor we het weten liggen we aangemeerd, hebben we ons opgefrist in het keurig onderhouden sanitair en zijn we klaar om door Woudsend te struinen. Eten doen we bij Proefkantoor de Klerk, dat pasta’s en pizza’s serveert met klinkende (bij)namen van bekende locals zoals Bobbel, Nokkie, Stút en Doofy. Er is ook gedacht aan de kinderen, die kleinere pizza’s kunnen bestellen met de namen van de zonen van de chef.
"Niets houdt ons meer tegen om de grote oversteek te maken"
Weduwe Joustra bezoeken
Via IJlst, waar prachtige huizen aan het water te koop staan en we het dus niet kunnen laten om even op Funda te kijken, varen de volgende dag naar het noordoosten op een drukke waterweg richting Sneek. Overdag kan je -als er plek is- gratis aan de stadskade liggen. Een bezoek aan Sneek is niet compleet zonder te stoppen bij het Weduwe Joustra Museum. In één van de oudste panden (anno 1484) van de stad wordt al meer dan 150 jaar Beerenburg gemaakt. Helaas is door Covid-19 de borrelzolder/museum en distilleerderij gesloten voor bezoekers. Onverrichte zaken, maar niet met lege handen, gaan we terug naar onze huurboot. De 10 jaar gerijpte Beerenburg X.O. zetten we in de kombuis. Dat later.
Meerboei op het Sneekermeer
We zetten onze trip voort, maar niet voordat we vlak voor de historische Waterpoort gratis vuilwater aftanken en voor €0,50 onze watertank vullen. Niets houdt ons meer tegen om de grote oversteek te maken. Wel oppassen voor de vrachtschepen op het Prinses Margrietkanaal, dat dwars door het Sneekermeer voert. Langs Kolmeersland, in de volksmond Starteiland, zien we een vrije meerboei vlakbij Terherne. Er zijn niet veel van dit soort boeien waar je aan kunt vastleggen, dus als je de kans krijgt… we genieten van de aalscholvers, reigers in het riet en de wilde ganzen die in perfecte V-formatie voorbij trekken. Er staat nog een klein beetje wind, maar niet voor lang meer. De zon verdwijnt achter de horizon en het water kleurt paarsrood. Wat een goed moment om de dop van de fles Beerenburg te schroeven. Na een welgemeende ‘Tsjoch!’ nippen we van het drankje. Tevreden leunen we achterover om van het moment te genieten.
Roze oranjekoek
De volgende ochtend besluiten we, als de wereld nog in diepe rust is, een uurtje te suppen. Nu het nog stil is gaat er vrij weinig boven het gevoel dat je, staand op het board met alleen een peddel in je hand, de baas bent op het water. Anders is het als we andermaal het Prinses Margrietkanaal oversteken richting Joure. We vergapen ons aan de prachtige platbodems, maar ook de moderne en oude zeilbootjes die op het fokje langsvaren. In de Noarder Alde Wei kunnen we op één van de Hûskes ons vuilwater gratis wegpompen. Deze service maakt dat de provincie Friesland, dat voor meer dan 50% uit water bestaat, zo geliefd is onder watersporters.
In Joure doen we onze boodschappen in de supermarkt en kopen brood en Oranjekoek bij de bakker. Groot is onze verbazing als we zien dat deze Friese kaneel-lekkernij een roze glazuur heeft. Je zou toch verwachten… nou ja.
Langweerder Wielen
Na de lunch vervolgen we onze reis via de Langweerder Wielen naar Lemmer. Vlakbij de binnenstad leggen we aan bij een stadskade zonder stroom. Hier is een automaat waar je je liggeld kan regelen. Via de dijk lopen we langs het strand. Als je het geluk hebt dat er wedstrijden gehouden worden met de trots van de provincie: Skûtsjesilen, heb je hier uitstekend uitzicht. Zeg nou zelf, iedereen die een beetje van zeilen houdt kan deze wedstrijden met platbodems toch niet weerstaan. De volgende dag varen we naar Sloten via twee bruggetjes, waar je de brugwachters nog €3 betaalt via een klomp aan een hengel. We worden er heerlijk nostalgisch van. Dat gevoel houden we vast in het pittoreske vestingstadje Sloten. Je bent zeker niet de eerste toerist die hier voet aan wal zet, maar het is een stop meer dan waard. Via Woudsend varen we terug naar het Heegermeer en barsten we van geluk uit elkaar als we aan de laatste vrije meerboei kunnen vastleggen en vrij uitzicht hebben op het schouwspel dat aan ons wordt gepresenteerd. De lucht kleurt lila/paars en onze ogen volgen wat skûtsjes die statig aan ons voorbijglijden. De bruine zeilen vol trots uitgeboomd. Hadden we trouwens al benoemd dat het kwik de afgelopen niet onder de 30 graden is gekomen? Gelukkig heeft de wind hier vrij spel en koelt het in heerlijk af.
Watersport paradijs
De dag erna worden we in alle rust wakker om een rondje Heeg te doen en nemen koffie met wederom een Oranjekoek op een van de talrijke terrassen aan het water. Tot 1914 was palingvisserij de belangrijkste bron van inkomsten van het dorp. Zelfs in het wapen van Heeg is een paling afgebeeld en zie je de geschiedenis van de palingvisserij overal afgebeeld op gevels en winkels. Niet veel later varen we terug het Heegermeer op en nemen de afslag wat ons via Yntemasleat, Groote Gaastmeer en Aldegeaster Brekken naar Oudega voert. Door een nauwe vaart varen we de stad in. We zien een man en vrouw voor hun huis. Zij hangt de witte was op en hij poetst ijverig zijn houten bootje. Hij kijkt even op, zwaait en roept: “Het is hier een paradijs!” We vragen of hij bedoelt dat we met onze toch flinke huurboot de doorgang blokkeren. “Nee hoor. Vrijheid blijheid jongens!” We leggen vlakbij de dorpskern aan en drinken een welverdiend biertje op het terras. Eten doen we bij restaurant Herberch by ús Thús waar we een schnitzel voorgeschoteld krijgen van het formaat deurmat.
Marekriten
We hebben de smaak van het open Friese water te pakken en zoeken wederom een meerboei op de Aldegeaster Brekken. Zolang het zonlicht het toelaat lezen we een boekje. En als rond 23u30 de allerlaatste kleuren verdwijnen, zoeken wij onze hut op. De volgende dag varen we terug naar het Heegermeer/Fluessen en Zwarte Woude. Daar vinden we een mooie ligplek aan een steiger. Erachter ligt een boerenveld zover het oog reikt. Zoals eigenlijk overal is ook bij deze aanlegplek het gras keurig gemaaid en onderhouden door Marekriten. Omdat we aan lagerwal liggen en het behoorlijk waait is het hier in deze tropische temperaturen prima uit te houden. Na twee uur in en uit het water, moeten we bij het wegvaren wel even de achterspring-methode gebruiken.
"We wringen de laatste druppel uit onze fles Beerenburg"
Allerlaatste Beerenburg
De laatste afstand, via Koudum naar Hindeloopen, levert ons nog flink wat zweetdruppels op. Ja het is heet, maar dat heeft er in dit geval niets mee te maken. We moeten onder twee bruggen door, ieder van 3 meter hoog. Omdat onze huurboot op papier 295 cm hoog is, moeten nu ook wij plat op het dek. Via een slootje varen we terug naar waar we onze trip begonnen. De kites die we in de verte wind zien vangen, laat zien dat we vlakbij het IJsselmeer komen. Eenmaal terug in de haven wringen we de laatste druppel uit onze fles Beerenburg. We willen niet dat de avond en daarmee onze vakantie voorbij is en lopen nog een rondje over de dijk. We houden halt bij een terrasje bij de jachthaven. Hier genieten we nog na met een biertje. En een allerlaatste Beerenburg.
Zelf varen door Friesland
Bekijk het aanbod op Vakantiesophetwater
Lees meer over varen in Friesland
