Wildlife spotten in het Canadese merenlandschap

Een jong beertje dat vlakbij je ankerplek zit te badderen en een hert dat zomaar langszij zwemt: varen in Canada is een droom voor natuurliefhebbers. Vakantiesophetwater.nl kreeg een motorboot mee om het Rideau kanaal in Canada te verkennen.

Duizend meren

Canada is het land van duizend meren en schitterende uitgestrekte natuur. Maar laten we eerlijk zijn: Canada klinkt ook duur en ver weg. Toch hoeft dat niet zo te zijn. Wij vlogen al voor €450 van Amsterdam naar Toronto met Air Transat, waar we meteen van de gelegenheid gebruik maakten om de stad te verkennen. Op het vliegveld pikken we een huurauto op and off we go!

Kensington Market

Toronto is een wereldstad met zoveel highlights dat het ons duizelt. Wij hebben maar een dag, dus slaan we bezienswaardigheden als de CN Tower en het Royal Ontario Museum over. Na aankomst in ons hotel wandelen we meteen richting Kensington Market, een gezellige wijk met hippe barretjes, restaurants, boetiekjes, kunsthallen en boekhandels. De sfeer is hier opmerkelijk relaxed voor een wijk in een wereldstad en veel mensen zitten hier tot ’s avonds laat op gezellig verlichte terrasjes. Niet ver van Kensington Market bevindt zich Chinatown, waar we de avond afsluiten met een uitgebreide nachtelijke snack.

"We zitten klaar voor de live natuurfilm"

1000 Island Cruises

De volgende dag is het tijd om te cruisen. Met onze huurauto welteverstaan. We rijden naar Kingston, aan het gigantische Ontariomeer dat bijna half zo groot is als Nederland. In de plaatselijke Holiday Inn hebben we ochtends vanuit het zwembad uitzicht over het in nevelen gehulde meer. Vlak voor ons liggen raderboten klaar om ‘1000 Islands Cruises’ te verzorgen voor de vele toeristen die daar op afkomen. Tussen 1841 en 1844 was Kingston de hoofdstad van Canada en de historische gebouwen ademen de sfeer van de oude Engelse renaissancestijl. Voor ons is Kingston de springplank naar het 100km verderop gelegen Smith Falls, waar onze huurboot ligt te wachten.

Rideau Canal

In de jachthaven van Le Boat maken we kennis met onze Horizon 5, een splinternieuwe boot met maar liefst 5 hutten. We nemen plaats op het bovendek en maken ons klaar voor de natuurfilm die zich straks voor onze ogen af gaat spelen. We volgen een deel van de route die de Canadese hoofdstad Ottawa verbindt met Kingston. Dit deels gekanaliseerde traject heet het Rideau Canal en staat sinds 2007 op de Unesco Werelderfgoedlijst. Het werd in zes jaar gegraven en moest Kingston beschermen tegen een mogelijk invasie vanuit de VS.

"Een eenzame steiger verleidt onze boot om langszij te komen"

Vervallen tennisbaan

Na de eerste sluis brengt een smalle vaargeul ons richting het Lower Rideau Lake, een uitgestrekt meer met bos eromheen. Een paar uur later bereiken we het Big Rideau Lake en zetten we koers richting Colonel Island. Een eenzame steiger verleidt onze boot om langszij te komen en we gaan meteen op verkenning. Ooit was dit eiland het domein van ene Danny Arnstein, mede-eigenaar van de Amerikaanse Yellow Cab Company, die hier rond 1949 een luxe vakantiewoning liet bouwen. Op vervallen tennisbaan liggen rackets en wij kunnen het niet laten om in de avondzon een fanatieke mix dubbel te spelen.

Maple leaf

Als we een boswandeling willen maken waarschuwt een bordje ons voor Poison Ivy, een giftige struik die wij kennen als gifsumak. Een smal pad gaat dwars door het bos en voert langs wegrottende omgevallen bomen waar eekhoorntjes vrolijk overheen huppelen. De grond ligt vol esdoornbladeren (deze ‘Maple Leafs’ zijn hét symbool van Canada) en als we takjes horen breken, zien we de witte punt van een staart. Eerst denken we aan een vos. Maar plotseling schiet een jong hert uit de bosjes, dat ons nog even aankijkt en dan over een heuvel verdwijnt.

"Plotseling schiet een jong hert uit de bosjes"

Kingston - Ottowa

Het Big Rideau Lake is 32 kilometer lang en 6 kilometer breed. Daarmee is het ongeveer net zo groot als het Grevelingenmeer. Aan het eind van het meer komen we bij een sluis die ons van het Big Rideau Lake naar het Upper Rideau Lake brengt. “55 procent kans op regen en een beetje kans op onweer”, zeggen de sluiswachters als we naar de dreigende lucht in de verte wijzen, “maar we zitten er regelmatig naast de laatste tijd.” De volgende stop is Newboro, met 122 meter het hoogste punt van het Rideau-kanaal, dat in 1832 werd geopend. Hier verandert met de stroomrichting ook de betonning, dus dat is even opletten met navigeren.

Kedang!

Voorbij de sluis komen we bij een rustige steiger, waar we met uitzicht over het Newboro Lake aan een picknicktafel kunnen lunchen. Newboro heeft een mooi aangeharkte kampeerplaats met publieke bbq’s en één enorme woonwinkel met snuisterijen. Als we wegvaren schittert de zon nog fel op het water, maar in de achtergrond komt een dreigend front met donkere wolken aanrollen. We tuffen rustig door tot we ons kapot schrikken van een felle flits met een trommelvlieskrakende ‘kedang!’. We varen direct op de dichtstbijzijnde oever af en als we vastleggen slaat de bliksem met hard sissende geluid vlakbij in de grond.

"Een trommelvlieskrakende ‘kedang’ schrikt ons op"

Opblaaskrokodillen

Even staan we als aan de grond genageld, maar de regen valt met bakken uit de lucht dus komen we snel in beweging. In de tuin van de villa waar we hebben aangelegd liggen vrolijke gekleurde opblaaskrokodillen die we gebruiken als regenschild. Helaas gaat het kleurrijke tafereel voorbij voordat we er een foto van weten te maken. Als het even later veilig lijkt, varen we verder naar Chaffeys Lock. We gaan de sluis in met een varende caravan die hard tegen een sluisrand vaart. De stewards die bij iedere sluis worden ingezet om alles in goede banen leiden, zorgen dat de schipper snel en zonder ego-schade verder kan.

Hamburgers en Indianen

Chaffeys Lock is amper een dorp te noemen, maar er is een groot restaurant waar we onszelf trakteren op grote sappige Canadese hamburgers. De sluis van het plaatsje is gebouwd rond 1830 toen een oude wild stromende kanoroute van de indianen getransformeerd moest worden in een kalm kanaal. Als in de verte een kano aan komt varen, wanen we ons in de 19e eeuw. In plaats van indianen ontmoeten we even later een ouder Canadees stel dat met een pop-up tentje en wat droge kleren honderden kilometers langs het kanaal trekt.

"Zelfs als je geen vis vangt heb je een prachtige dag op het water"

Vissen

De volgende dag varen we via grillige meren met tientallen eilandjes verder richting Seeley’s Bay. Terwijl de omgeving steeds rotsachtiger wordt, stomen we op via allerlei smalle en kronkelige doorgangen. Met lichte jaloezie naar de bewoners bewonderen we de vakantiehuizen die half verborgen liggen tussen de bomen. De huizen zijn uitgerust met verhoogde zitplekken, hangmatten, panoramische woonkamers en steigers met visbootjes. Vissen is hier een populaire bezigheid en wij begrijpen wel waarom. Zelfs als je hier geen vis vangt heb je een prachtige dag op het water.

Hillbilly Amerikaans

Een halfuurtje na Davis Lock komen we bij Jones Falls, een sluizencomplex bij een stuwdam die in 1831 de hoogste dam was van Noord-Amerika. We leggen aan bij de lange steiger. Beneden zien we de sluiswachters die ons via vier sluizen meer dan 18 meter naar beneden zullen brengen. “Be right with ya‘’, galmt een van de sluisbedienden in een plat soort hillbilly Amerikaans dat Canadezen hier spreken. “How you doing?”, klinkt het even later vriendelijk. In drie kwartier zakken we vervolgens via de vier oude sluizen naar beneden, terwijl de wachters rustig aan de sluiswielen draaien om het water weg te laten stromen.

"Een hert zwemt vlak voor ons het brede meer over"

Zwemmend hert

We verlaten de bijna 200 jaar oude sluis en komen op Whitefish Lake, waar we worden omgeven door rotsige oevers. Veelkleurige bomen en schitterende villa’s kijken vanaf statige hoogte uit over het winderige meer. Onze boot ploetert moedig voort richting Morton Bay, een rustige ankerbaai. Als we bijna bij de smalle doorgang zijn, zien we iets geks in het water. Dichterbij gekomen blijkt het een hert dat onverschrokken het honderden meters brede meer overzwemt. Het volwassen dier heeft het tempo er flink in, springt op de kant en verdwijnt in het bos.

Rock Dunder

Morton Bay blijkt een kilometerslange baai, die parallel loopt aan het meer. Vlak bij Rock Dunder, met 176 meter het hoogste punt langs het Rideau kanaal, vinden we een mooie plek om het anker uit te gooien. We liggen perfect uit de wind en het water is maar een meter of 7 diep, dus we hoeven niet meer dan een meter of 30 ketting uit te gooien. Na het gerinkel van de ijzeren schakels is het doodstil en kunnen we de omgeving eens rustig in ons opnemen. Onderuitgezakt liggen we op het grote loungedek te genieten van het uitzicht op de Roofvogels die rond Rock Dunder cirkelen.

"Pas op! Beer! Horen we vanaf de boot"

Grote beer

Zodra we trek krijgen steken we de grill aan op het bovendek. Wat is nou meer Canadees dan grillen in de buitenlucht? Terwijl de zon achter de rotsen van de inham valt, genieten we van vers gegrilde groenten, maiskolven, hamburgers en salade. We borrelen tot het donker wordt, waarna we ons urenlang vergapen aan de felle sterrenhemel. De laaghangende duidelijk zichtbare Grote Beer en de rest van het Melkwegstelsel worden weerspiegeld in het meer. Zo worden we van boven en onder omgeven door sterren.

Kleine beer

De volgende ochtend vroeg stappen we op onze sup’s om de baai te verkennen. Een oehoe roept zijn eigen naam en als we bij terugkomst aan de oever een foto willen maken, horen we vanaf de boot ‘Pas op! Beer!’. ‘Grapje’, denken we, maar terug aan boord horen we dat op die plek net een jong zwart beertje het water in ging. En waar jonge beren zijn, zijn grote beren. Beren zijn hier alleen zo zeldzaam dat de ervaring eerder leuk is dan spannend. Morton Bay is in meerdere opzichten het hoogtepunt van onze reis en vanaf hier gaat de reis alleen maar bergafwaarts, in letterlijke zin welteverstaan.

Zelf een boot huren op het Rideau kanaal in Canada?

Bekijk het aanbod op Vakantiesophetwater

Praktische informatie

Kosten in Canada

Een boot met veel hutten zoals die van ons kan relatief goedkoop zijn voor grote groepen. Sluizen sluiten vroeg in Canada, maar voor een extra bedrag kun je de huurboot later inleveren. Dat kan heel gunstig uitkomen. Bij Le Boat koop je voor € 80,- (prijs in 2019) in één keer alle liggelden af voor de hele route. Rond veel sluizen lig je echter sowieso gratis. Vuilwaterstations staan duidelijk op de kaart aangegeven en kosten een paar tientjes per gebruik. De bases van Le Boat bereik je het best met een huurauto, wat meteen een mooie gelegenheid geeft om de omgeving te verkennen.

Tip: een boot met veel hutten is relatief goedkoop

Handig

• Vliegen: via Air Transat vlogen wij voor €450,- per persoon heen en weer naar Toronto.
• Internetbundels zijn bijzonder prijzig in Canada, maar in veel restaurants is gratis wifi.
• Weer: download de app WeatherCan
• Ankeren: Er zijn zeer weinig ankerplaatsen langs de route, maar de plekken die op de kaart staan aangegeven zijn goed beschut en prachtig. Sla daarbij de moorings bij Colonel Island en de ankerplaatsen bij Morton Bay en Hawse Bay zeker niet over.
• Meer informatie over dit gebied: zie Rideau-info.